19 September 2018, dit zou de dag moeten zijn dat Ivy ter wereld zou komen. De kans dat je bevalt op je uitgerekende datum is klein, maar dat ik 16 weken geleden al moeder zou worden had ik nooit verwacht. Vandaag mis ik Ivy nog meer.

Vandaag mis ik Ivy nog meer

Vanaf nu denk ik niet meer elke week; “Ik had nu .. weken zwanger moeten zijn” – dat kan niet meer. Nu is het enkel nog dat ik elke donderdag denk; “Ik doe het nu al .. weken zonder Ivy” – een pijnlijk besef. Vanaf het eerste moment ben je gek op ‘dat klompje cellen’ dat ooit een echte baby zal zijn. Pijn en verdriet overheersen al even niet meer, maar soms is er ineens dat besef -“ze is weg en ik zal haar nooit zien opgroeien” – dat besef kan op elk moment komen; tijdens het doen van de boodschappen, als ik een film (of serie) kijk of tijdens het huishouden. Het enige wat ik dan kan doen is huilen.

]
Sterrenhemel poster van Becca’s Studio

Ivy herdenken

Ik denk elke dag aan dat kleine prachtige meisje (dat zo erg op haar vader leek). Haar kamertje is nog zoals het was en als ik mooie dingen zie die me aan Ivy doen denken dan zet ik dat er bij op ons herdenkplekje. Ivy’s urn staat in haar kamertje, dat is (voor nu) de beste plek, we hebben het tenslotte voor haar gemaakt.

De mooie momenten herinneren

Er zijn veel dingen die ik niet wil vergeten; de eerste (en tweede en derde) positieve test, de eerste echo (en dat ik bijna moest huilen toen ik die disco erwt zag), de geslachtsbepalende echo (waar Ivy de hele tijd met de navelstreng speelde en het daardoor super lang duurde voordat we het wisten) en natuurlijk die 20 weken echo; waarbij we te horen kregen dat alles er perfect uit zag en dat we een gezonde dochter hadden.

Maar het meest belangrijke (en toch ook verdrietige) moment, namelijk 31 mei 2018 (om 21.47) wil ik ook niet vergeten. Ik was natuurlijk vanaf de eerste test al Ivy’s moeder, maar toen werd het echt. Ik kon mijn meisje vasthouden, eindelijk zien hoe ze er uit zag en haar oneindig veel kusjes geven. Een moment wat, hoe verdrietig ook, niet vergeten mag worden.

Becca’s studio stuurde me een super mooie custom sterrenposter om toch die dag te kunnen herinneren. Op de poster staat de sterrenhemel zoals die was boven Leiden, op het moment dat onze Ivy ter wereld kwam. Ik ben echt super dankbaar dat er zoveel verschillende manieren zijn om Ivy’s herinnering levend te houden.

Herinneringen maken

Op het moment dat je baby komt te overlijden denk je niet aan alles wat mogelijk is m.b.t het maken van herinneringen. Gelukkig denken artsen en verpleegsters met je mee. Zo hebben wij het geluk gehad dat een fotograaf van Make a Memory is langsgekomen en dat we een memorybox van Stichting Phéron kregen. Een van de verpleegsters was zo lief om afdrukjes te maken van Ivy’s handjes en voetjes, haar navelklemmetje zit in een doosje en alle echo’s hebben we in de memory box zitten. Tastbare herinnering zijn zó belangrijk als je zo’n verdriet moet verwerken.

Naast alles wat ons uit het ziekenhuis is aangeboden, hebben we ook thuis nog het een en ander; het gedicht dat de begrafenis ondernemer voor ons schreef, de kleine bloemstukjes van de opa’s en oma’s van Ivy (die ik heb gedroogd), dieren beeldjes van kristal en edelsteen (die van mijn oma waren) houden Ivy nu gezelschap en alle kaarten die we hebben ontvangen bewaar ik ook. De tatoeages die we in Berlijn lieten zetten voor Ivy herinneren me elk moment aan hoe trots ik er op ben dat ik haar moeder ben.

Wil  je een kaarsje branden voor Ivy?

Vandaag is een zware en verdrietige dag, door alle lieve woorden die ik (nog altijd) van jullie ontvang voel ik me enorm gesteund. Ik zou graag zien dat zoveel mogelijk mensen vandaag even stil staan bij Ivy en alle andere baby’s die komen te overlijden voor/tijdens de bevalling of daarna. In Nederland worden 5 op de 1000 baby’s stilgeboren.

Vandaag brand ik een kaarsje voor onze Ivy Nika en alle andere baby’s die nooit groot zullen worden. Doe je met mij mee? Ik wil al deze foto’s op Instagram delen om zo meer awareness te creëren rond stilgeboorte. Brand een kaarsje, deel een foto op Instagram (op je tijdlijn of stories, maakt niet uit) en tag @nevernotcooking.nl en plaats #forivynika in de afbeelding/beschrijving. Alle foto’s/filmpjes verzamel ik in een aparte map, zodat iedereen deze kan bekijken.

Deze post bevat gesponsorde content.