Ik heb nu in twee zwangerschappen mogen ondervinden hoe het is om een cerclage te hebben. Nu het probleem waar ik tegenaan liep: er zijn maar weinig blogs waar mensen hun ervaring hierover delen. Je stuit veelal op medische publicaties, ziekenhuisfolders en weinig op persoonlijke ervaringen. Hierdoor liep ik er toch wel tegenaan dat ik slecht wist wat ik moest verwachten, een persoonlijke ervaring lezen vind ikzelf prettiger dan een verhaal uit medisch oogpunt. Vandaag deel ik dan ook hoe ik het ervaar; zwanger zijn met een cerclage. Als vervolg op dit artikel komt er nóg een artikel met ervaringen van andere moeders.
Wat is een cerclage dan precies?
Kort gezegd is een cerclage een hechting in de baarmoederhals, deze word hier geplaatst om vroeggeboorte te voorkomen. Er zijn verschillende cerclages, namelijk een transabdominale, de McDonald en de Shirodkar. Ik zal niet in de technische details treden, ik weet er wel iets van, maar ben geen arts. Mocht je de verschillen willen weten tussen de verschillende soorten cerclages dan kun je hier even verder lezen. Ik heb zelf tweemaal een McDonalds cerclage gekregen. Een spoed cerclage én een preventieve.
Disclaimer: Elke arts en elk ziekenhuis geeft andere adviezen m.b.t de nazorg/nasleep van de cerclage plaatsing. Ook kan dit per persoon verschillen. Mijn behandeling en de tijd daarna kunnen totaal verschillen van wat de arts bij jou een verstandige move vindt.
Voorgeschiedenis
Op 31 mei 2018 werden wij trotse ouders van Ivy, helaas overleed zij tijdens de bevalling ten gevolge van een infectie. Deze infectie onstond nadat met 23+5 mijn vliezen braken. Met 24+1 ben ik, mede door deze infectie, ingeleid. Ivy heeft het niet gehaald, maar waarom mijn vliezen precies braken was niet duidelijk. Was de infectie al aanwezig of was deze nadien gekomen? Was het pure pech of was er toch meer mis? Mijn baarmoederhals kon achteraf (uiteraard) niet gecheckt worden, dus we bleven met vragen achter. Een volgende zwangerschap zouden de artsen van het LUMC goed monitoren om zo alle problemen uit te kunnen sluiten.
Spoedcerclage
Een spoedcerclage wordt tot 24 weken zwangerschap geplaatst en dit doet men nadat je baarmoederhals (cervix) minder dan 25mm meet. Bij mij hielden ze dit in de gaten door vanaf 12 weken, elke week de cervix op te meten met een inwendige echo. Zo’n meting is werkelijk waar elke keer anders, in het begin was het bijvoorbeeld slechts 29mm, maar rond de 16 weken zat het ineens op 34mm. Het wisselt enorm, daarom herhalen ze de metingen vaak.
Met 22 weken kwamen ze er bij mij achter dat mijn cervix ineens een stuk korter was geworden, ik werd direct opgenomen en voor de dag daarna werd een operatie ingepland. Bij het plaatsen van een spoedcerclage kiezen artsen er veelal voor om te verdoven met een algehele narcose, er zijn natuurlijk risico’s aan verbonden en zo’n spoedplaatsing gaat lang niet altijd goed.
Na de spoedcerclage
Na het plaatsen van de spoedcerclage kreeg ik bedrust opgelegd, van 22 weken t/m 36 weken mocht ik eigenlijk niets meer. Ik had een rolstoel, een kruk om onder de douche te gaan, maar ik kon eigenlijk geen kant op. Deze periode heb ik als heel angstig en eenzaam ervaren. De eerste uren na het plaatsen van de cerclage had ik intens veel pijn, hele hevige krampen werden onderdrukt met zetpillen en ik kreeg ook paracetemol tegen de pijn. Bij mij waren ze net aan op tijd, de baarmoedermond was al verstreken en verweekt, klaar om te bevallen. Met veel kracht is de cerclage er uiteindelijk ingekomen en hierdoor heb ik veel ongemakkelen ervaren.
Naast dat je aan huis gekluisterd bent, kun je ook in huis nog maar weinig doen. De babykamer afmaken kon niet meer, moest ik hulp voor inschakelen. Shoppen voor kleertjes kon niet in de stad, enkel via webwinkels. Naast dat je niet mag lopen, tillen en lang mag staan mag je ook geen seks hebben, dat is uiteraard niet alleen naar voor mij, maar ook voor mijn partner.
Ik had veel last van harde buiken na het plaatsen, veel tijd doorgebracht op triage, ben nog een enkele keer opgenomen geweest, etc. Vaak voelde ik me onbegrepen, ik kon altijd komen voor controles, maar als ik aangaf bloedverlies te hebben, dan werd er kort even naar binnen gegluurd en kregen we een “ik zie niks wat op een bloeding wijst” – maar bloed was ik toch zeker verloren. Achteraf bleek ook dat het knoopje van de hechting tegen mijn blaas drukte en dit voor de vele harde buiken zorgde. Bij verwijdering van de cerclage was de pijn direct over en kon ik nog tot 38+2 genieten van zwanger zijn zonder pijn en extreme harde buiken.
De preventieve cerclage
Momenteel ben ik 14+5 zwanger van een lieve baby. Al snel werd duidelijk dat een preventieve cerclage the way to go zou zijn. Met 14+4 werd ik opgenomen zodat de cerclage geplaatst kon worden. Bij een preventieve cerclage heb je direct meer keus over hoe het in zijn werk gaat. Je kunt bijvoorbeeld kiezen welke narcose je wil (algeheel, plaatselijk of een ruggenprik), uiteraard kun je aangeven bij welke termijn je je het fijnst voelt (wel tussen de 12 en 16 weken) en zo is er direct wat meer controle.
Ik koos voor een ruggenprik en krijg een spinaal, dat betekent dat je een prik krijgt die 1½ tot 5 uur werkt. Deze is geschikt voor kortdurende ingrepen aan bijvoorbeeld je buik of benen. Na het plaatsen van de cerclage ga je kort even naar de verkoever, al snel kun je terug naar je kamer. Met wat geluk kun je zelfs die dag alweer naar huis toe.
Mijn ervaring met een preventieve cerclage
De datum voor de cerclage plaatsing stond al even vast, maar de tijd nog niet. Op maandag kreeg ik een telefoontje van het LUMC met de tijd waarop ik me moest melden bij de afdeling verloskunde. Ik stond als eerste op de planning. Dit betekende dat ik mij om 6.30 moest melden en dat om 8.00 de cerclage geplaatst zou worden.
Om 7.15 werd ik klaargemaakt voor de OK. Ik kreeg een zetpil om mijn baarmoeder rustig te houden (dit voorkomt verkrampingen) en ik kreeg nog even de kans om te plassen/naar het toilet te gaan. Mijn infuus werd meerdere malen verkeerd geprikt en er werd besloten dat dit op de OK geregeld zou worden. Ik moest me volledig uitkleden en kreeg een operatiejasje ervoor in de plaats mét haarnetje uiteraard. Het bed waar ik in lag werd naar beneden gereden, ik kwam aan op de verkoever en daar werden wat checks gedaan. Ze willen je allergieën nog even weten, je naam, geboortedatum, patiëntnummer – dat soort ongein. Nadat er allerlei controles hadden plaatsgevonden kon ik om 8.00 naar de OK toegereden worden.
De ingreep
Ik werd met mijn bed de OK binnen gereden, werd gevraagd om over te stappen naar de operatie tafel en aldaar werd ik voorbereid op de ruggenprik. Ik kreeg een infuus (er werd weer verkeerd geprikt), door het infuus kreeg ik paracetamol en antibiotica en ook kreeg ik wat elektrodes opgeplakt en een band om mijn bloeddruk te meten. De ruggenprik vond ikzelf het meest spannende van alles. Gelukkig was de anesthesist vriendelijk en werd goed uitgelegd wat ik kon verwachten. Ik vond de prik enorm meevallen en al snel was ik verdoofd vanaf mijn navel tot aan mijn tenen. Ik werd juist gepositioneerd op de operatietafel en alles werd klaargemaakt voor de ingreep.
Om 8.30 begonnen ze aan het plaatsen van de cerclage en tot mijn grote verbazing waren ze om 8.40 al klaar. Om 8.45 lag ik weer op mijn eigen bed en kon ik terug naar de verkoever. Rond 9.15 stond daar al een verpleegster die me mee terug nam naar mijn kamer bij verloskunde. Zo snel kan het dus gaan. In tegenstelling tot de spoedcerclage duurde dit slechts 45 minuten, de spoedcerclage duurde vele malen langer.
De ingreep verliep dus enorm vlot, door de verdoving voelde je eigenlijk totaal geen pijn, alleen soms een beetje druk en een aanraking. Mijn tenen en benen voelden koud aan, terwijl er dus geen gevoel in aanwezig was. Gek eigenlijk. Mijn vaste arts deed niet de operatie, maar ze was wel mee om me gerust te stellen en even mee te kijken. De cerclage (een klassieke McDonald) is zonder complicaties geplaatst. Ook kon deze liefst 1½cm hoger geplaatst worden dan de spoedcerclage van het jaar daarvoor.
De nasleep
Teruggekomen op mijn kamer bij verloskunde, was het zaak dat ik zo’n 4 tot 6 uur plat zou liggen. Er moest zo min mogelijk druk op de baarmoedermond komen en op deze manier was dat prima te doen. Natuurlijk werkte de spinale ruggenprik ook nog, dus lopen kon ik toch voorlopig niet. Ik heb de tijd wat gedood door dutjes te doen en te bellen met mijn Lief en vader.
Ik moest natuurlijk nuchter zijn voor de ingreep en ik was dan ook blij dat ik eindelijk iets kon eten. Zelf had ik al lekker eten meegenomen dus dit kon ik nu in alle rust opeten. Het was nog de vraag of ik naar huis mocht die dag, maar rond een uurtje of 15.00 hoorde ik dat ik na de avondmaaltijden naar huis toe kon. Veel pijn had ik niet, krampen waren nauwelijks aanwezig en ik verloor geen bloed, hooguit wat druppels. Echter had ik wel veel last van de spinale ruggenprik, op de plek waar de naals was geplaatst had ik een zeurende pijn die uiteindelijk enkele dagen aanhield.
Na een ruggenprik is het de bedoeling dat je zo snel mogelijk weer naar het toilet toe kon gaan. Mijn enige bezwaar was dat de verpleging me op de po wilde zetten, terwijl ik al bijna 6 uur plat had gelegen. Daar ging ik niet mee akkoord (ik ben een lastige patiënt) en uiteindelijk kreeg ik het voor elkaar dat ik toch naar het toilet mocht. Na de avondmaaltijd (nasi met tofu) mocht ik opgepikt worden, om 18.45 stond ik klaar voor vertrek en pikte mijn schoonmoeder mij op.
Herstel
Na een ingreep is het de bedoeling dat je wat tijd neemt om te herstellen. Bij een preventieve cerclage betekent dit dat je enkele dagen bedrust moet houden. Dit houdt in dat je geen zware dingen tilt, geen grote stukken loopt, niet de deur uit gaat en nog wat dingen. Ik vond dit erg lastig, zeker met een kleine die ook borstvoeding krijgt en aandacht wil. Gelukkig was mijn partner er om te steunen en te helpen met alles. Samen slaan we ons er wel doorheen.
Na een week (ik ben daar nog niet aangekomen) mag je dan langzaam wat dingen oppakken. Huishouden is nog even een no go maar een maaltijd koken, wat vaker en langer rechtop zitten en langer douchen zijn dingen die dan allemaal wel mogen.
De pijn in mijn rug heeft enkele dagen aangehouden en van pure ellende wist ik soms niet hoe ik moest liggen of zitten. Ik nam braaf om de aantal uren 2 paracetamol in en vervloekte het feit dat ik niets sterkers kon nemen. Het lastigste vond ik dat ik Nyjah niet op kon tillen of in de box kon zetten. Dat ik de nachten niet makkelijk mijn draai kon vinden en dat ik (voor mijn gevoel) geen goede mama kon zijn.
De cerclage zit er nu nog geen week in dus over de uitkomst kan ik nog niets zeggen. Wel kan ik zeggen dat ik deze preventieve cerclage eigenlijk heel ontspannen vond. Ik heb natuurlijk de andere kant mee mogen maken, de angst om weer te verliezen, dus dit gaf veel rust. Op deze manier kan ik ontspannen mijn zwangerschap vervolgen en genieten van het wondertje dat we in september of oktober mogen verwelkomen.
Ik heb 6 weken geleden met 11 weken ook een preventieve cerclage gehad (de 4de cerclage) Ook krijg ik progesteron pillen 100 mg. 3 keer al echo gehad en gelukkig elke keer goed nieuws. Voorheen ook strikte bedrust tot 36 weken gehad dit keer mocht ik al vanaf 16 doen wat ik wilde en “mijn leven” gaan leiden! Ik erg benieuwd naar hoe het over 2 weken gaat! Nu heb ik wel er voor gekozen om vanaf nu wat rustig aan te doen om te kijken wat het effect is op mijn bmh aangezien de baby natuurlijk groter en zwaarder gaat worden. Ik neem dan liever geen onnodige risico’s maar heb wel 3 kinderen in huis met thuisstudie en koken en schoonmaken 😩 dus dubbel op is het gevoel! Maar goed duimen dat we het tot de 36ste week weer halen! Voorspoedige zwangerschap gewenst!
Hallo,
Ik wil even laten weten dat ik super blij ben dat ik u blog ben tegen gekomen
Net zwanger van ons 2de kindje en als ik eerlijk ben, bang na mijn vorige zwangerschap.
Kort samen gevat ondanks dat mijn partner en de verloskundige zeiden dat ik ik mij aanstelde omdat ik ‘voelde’dat er iets mis was, op 22 weken koppig naar spoed gereden na mijn werk en 7 weken later pas terug buiten, die avond een spoed cerclage gehad en sindsdien iedere dag bang afwachten. op 32 weken bevallen van een prachtige dochter die het nu super doet.
Nu weet ik dat een cerclage mij opnieuw te wachten staat en jouw verhaal stelt mij toch wel wat gerust en voel mij opeens niet zo alleen.
Zo dankbaar
Veel succes met je zwangerschap!
Wat fijn dat je je door mijn verhaal niet alleen voelt! Ik ben nog bezig met artikel waarin ook andere mama’s hun verhaal delen m.b.t de cerclage die ze kregen!
Goed dat je bij je vorige zwangerschap op je gevoel hebt vertrouwd, wat ongelofelijk rot dat je zo lang in het ziekenhuis moest blijven 😮 Ik vond de spoedcerclage echt hels vergelekn met de geplande cerclage, ik heb echt heel veel rust nu deze met 14 weken geplaatst is.
Liefs!
Hey Joyce,
Ik ben benieuwd hoe je zwangerschap nu verloopt met je cerclage? Hopelijk zit je kleine baby nog heerlijk in je buik. Eergisteren is bij mij ook een cerclage geplaatst. Ik vindt het momenteel nog erg spannend, ben nu nog maar 18 weken zwanger. Maar gelukkig hebben ze een reden gevonden voor mijn vorige vroeggeboorte met 24 weken, een zwakke baarmoederhals.
Zo vreemd als je dit meemaakt en je hebt niemand in je omgeving die het zelfde (gelukkig maar!) heeft meegemaakt. Ik zoek daarom naar lotgenoten en hun ervaringen, fijn om jouw verhaal te kunnen lezen.
Ik heb momenteel enkel last van rugpijn daarnaast is het vooral mentaal zwaar, ik moet weer vertrouwen op m’n lichaam en dat is zo lastig na alles.
Ik wens je het beste toe! Wij verwachten onze baby ook in oktober..
Vriendelijke groet,
Birgit
Hi Birgit!
Ik vond dat vertrouwen op mijn lichaam ook heel lastig, daar ben je zeker niet alleen in. Ik heb al een regenboogbaby rondhupsen inmiddels, dus deze zwangerschap wist ik ongeveer wat me te wachten stond. Het klinkt misschien een beetje gek, maar ik heb nog nooit zo’n onbezonnen zwangerschap ervaren. En dat mét die cerclage/operatie die ze met 14 weken gedaan hebben. Mensen geloven het niet zo als ik zeg dat dit lekker ontspannen is, maar ik vind het heerlijk.
De baby zit inmiddels iets meer dan 22 weken veilig binnen en het is bizar hoe snel de tijd vliegt. Ben je al lid van de ‘zwanger met cerclage’ facebook groep? Daar zitten een aantal fijne mensen die altijd goede adviezen geven.
Succes!
Hoi Dames,
Inderdaad fijn om ervaringen te lezen!
Ik ben nu 11 weken zwanger en heb een transabdominale cerclage. Deze is augustus 2017 geplaats omdat ik een baarmoeder besparende operatie had n.a.v. baarmoederhalskanker. Natuurlijk zwanger worden gaat niet meer en natuurlijk bevallen ook niet. Echter door middel van een lang iui/ivf traject nu zwanger! Eerst waren de artsen niet blij want het bleek een tweeling te zijn. Echter één van de twee heeft het niet gered. Dit heet het Vanishing twin syndroom.
We waren hier erg verdrietig over maar de risico’s waren ook te groot. Wellicht dat mijn lichaam dit al aanvoelde?
Ik ben heel benieuwd hoe de zwangerschap gaat lopen. Of ik eerder met bedrust moet en vooral dat het allemaal redelijk stressvrij verloopt. Morgen weer naar de verloskundige en gynaecoloog. Dan gaan ze een plan maken. Ik weet in ieder geval dat het uiterlijk week 37 gehaald gaat worden. Dit om risico’s te voorkomen. Nu ben ik elke twee weken op controle geweest. Ik hoop eigenlijk dat dit minder wordt. Ik ben toch elke keer heel gespannen. Hoe ervaren jullie de vele controles?
Hebben jullie dit open op het werk gedeeld? Of liever afwachten en kijken hoe het verloopt?
Groetjes Suzanne
Hi Suzanne,
Wat een heftig verhaal maar wat mooi dat je nu in verwachting bent van een kindje! Ik kan me voorstellen dat het erg verdrietig is om een van je kindjes te verliezen, maar als de risico’s erg groot waren zal je lichaam het misschien inderdaad hebben aangevoeld.
Ik heb eenmaal met 22 weken een cerclage gekregen en eenmaal met 14 weken. Voor de noodcerclage had ik van week 10 t/m week 22 elke week controle, dat vond ik erg heftig. Na plaatsing van de cerclage had ik om de week een controle. Toen ik bij mijn 3e zwangerschap, met 14 weken de cerclage kreeg, had ik echt heel weinig controles nog. Niet alleen omdat het goed ging en ik zelf zeker was van mijn zaak, maar ook vanwege corona. Veel dingen konden telefonisch besproken worden.
Ik werk voor mezelf dus heb dit niet hoeven delen, maar zoals je ziet ben ik er op mijn blog heel open over geweest. Ik denk niet dat het iets is om je voor te schamen en dat het heus gedeeld kan worden. Veel mensen weten niet eens van het bestaan van een cerclage en mijn ervaring is dat er open over zijn goed werkt en ook awareness creëert.
Heel veel succes met deze zwangerschap verder Suzanne, ik hoop dat je er toch van kunt genieten <3
Goedenavond, hier afgelopen vrijdag een dubbele cerclage met hechtingen onderaan de bmh laten zetten. De ruggenprik duurde zo’n 8 uur voordat ik maar eens op de wc ging zitten en er een klein beetje plas vloeide. Afijn.. daarna naar huis en sinds de verdoving helemaal is uitgewerkt heb ik het gevoel dat ik een blaasontsteking heb, dit al laten checken en da’s niet het geval. Nog steeds na 6 dagen geen lekker gevoel met rechtop zitten en plassen doet soms ook nog zeer. Geen pijn in de buik of krampen. Iemand hier ervaring met dubbele cerclage en hechtdraad? Hiervoor al 2 prematuurtjes gehad 1 met 25 weken zonder cerclage en 2e met cerclage 29 weken. Nergens last van gehad toen.
Groetjes Suus
Jeetje Suus, wat ongelofelijk rot. Ik hoop dat alles goed gaat met je inmiddels? Ik heb geen ervaring met een dubbele cerclage/hechtdraad. Ik heb wel veel last gehad van mijn blaas, achteraf bleek dat het knoopje van de hechting dus tegen mijn blaas drukte en dat zorgde voor veel pijn en irritatie.