Zevenentwintig hele weken mag ik al zwanger zijn van onze dochter. Wat een cadeau en wat een ontspannen zwangerschap, ik kan het bijna niet geloven. Is zwanger zijn inmiddels mijn hobby? Nee, totaal niet. Maar ik ben enorm dankbaar dat ik nu een onbezorgde zwangerschap kan doormaken.

Waggelen naar de supermarkt

Na de bevalling van Ivy had ik last van mijn bekken (en dat wist ik niet), na de bevalling van Nyjah had ik dit zo mogelijk nog erger (en toen wist ik het omdat de kraamzorg zei dat het mijn bekken was). Ditmaal heb ik er in mijn zwangerschap al last van, ik kan soms mijn voeten niet eens fatsoenlijk optillen om de douchecabine in te stappen. Lopen naar de supermarkt gaat al even niet meer zo soepel als ik zou willen, toch probeer ik elke dag een stukje te lopen. Nyjah loopt inmiddels ook en om hem uit te putten (wat een energie heeft die jongen) loopt hij het laatste stukje zelf. Op die manier duurt het wel veel langer dan ik zou willen, maar het is zo leuk om hem te zien genieten.

“Je hebt wel een grote buik/baby”

Dat ik niet zo subtiel zwanger ben heb ik de vorige twee zwangerschappen mogen ervaren. Al snel liep ik rond met een flinke buik. Nu begon het met 24 weken al in de supermarkt: “Oh, bijna uitgerekend zeker?” – “nog 16 weken” – en dan ineens is het heel stil en ongemakkelijk. Eerlijk? Ik stoor me soms best aan die gigantische buik, mijn zwangere lichaam vind ik niet perse mooi om naar te kijken. Ik voel me eigenlijk 24/7 een gigantische aardappel. Op sommige dagen (lees: als ik me mooi heb aangekleed en opgemaakt) dan voel ik me een wat luxere aardappel, een roseval of truffel aardappel. Nu moet ik ook zeggen dat ik cheap ben: positiekleding kopen vind ik echt een waste of money. Bij Ivy had ik een aantal leggings gekocht en die droeg ik bij Nyjah ook. Toen had ik bedrust en waren het dus vooral leggings en pyjama’s. Nu kan ik de deur uit en ineens had ik niks om aan te doen. Gelukkig kwam mijn bestie to the rescue en stuurde ze mij via post haar positiekleding toe. Nu voel ik me in elk geval comfortabel én leuk gekleed.

Hulp vragen en accepteren

Hulp vragen en accepteren is niet iets wat ik goed kan, ik wil ZO graag wat extra hulp zodat ik meer tijd kan besteden aan mijn blog, aan het koken, aan de mealplans die ik nu in mijn eigen shop heb, maar het lukt niet zo goed. Als ik ga zitten om aan het werk te gaan is er altijd wel iets dat de aandacht trekt. Zooi van Nyjah, de vloer is vies, de kast is stoffig – en dan eindigt het ermee dat ik andere dingen doe en niet werk. Of de klassieke; “Oh als Nyjah zo voor z’n dutje in bed ligt, dan ga ik sowieso even aan de slag.” Vaak eindigt het er dan mee dat ik de vaatwasser uitruim. Of toch al snel even het avondeten kook. Als ik dan neerplof op de bank met mijn laptop, dan word hij (uiteraard) wakker.

Nu heb ik mijn schoonmoeder maar om hulp gevraagt, het duurde ongeveer twee weken voor ik het überhaupt durfde. Hoe ik nu hulp vraag? Ik vraag haar of ze 1 avond in de week kan koken. Ze kookt enorme hoeveelheden en dan kan ik 2 à 3 dagen eten. Scheelt dus weer wat tijd en dan hoef ik daar niet naar om te kijken.

Regelen

Eerder deze week deelde ik een post op Instagram en daarin gaf ik toe dat ik deze ronde niet zoveel had geregeld. Oeps. Bij Nyjah was ik bang voor een preemie en stond alles met 27 weken klaar. De kleertjes waren gewassen, de kamer was klaar, met 30 weken stond het bedje er goed en wel. Dat soort ongein. Nu heb ik boobs (want borstvoeding), babykleertjes (alleen wel nog ongewassen) en wasbare luiers. Dat is het eigenlijk wel. We hebben een wiegje en een ledikant, maar in beiden heeft Nyjah niet gelegen en nu kies ik er toch liever voor een co-sleeper te huren deze ronde. Dat deed ik via wieghuren.nl en met 37 weken zwangerschap leveren ze deze cosleeper. Ik huur deze 8 weken en heb goede hoop dat we deze ronde wél een baby hebben die ik daarna in een ledikant kan leggen, goed oefenen dus (zullen we maar zeggen).

Nog 11 tot 13 weken…

Het duurt nu niet zo heel lang meer voordat ons meisje er is. Over 11 weken ben ik 38 weken zwanger, Nyjah kwam met 38+2 en ik gok dat ik weer rond de 38 weken kom te zitten. 11 Weken is al best wel snel dus langzaamaan ga ik eens aan een geboorteplan beginnen want dat gaf de gyn ook al aan, er moet een nieuwe in mijn dossier – gaan we regelen dus (wie weet schrijf ik er een stukje over). We gaan nog op vakantie een week tussendoor (gewoon in eigen land hoor, geen stress) en als ik 36 weken zwanger ben ga ik nog getuige spelen op de bruiloft van mijn beste vriend. Note to self: je moet nu écht een jurk of pak gaan uitzoeken, make up your mind woman!

Het gaat (al met al) best goed deze ronde, ik merk nu dat ik het met warme temperaturen lastig vind (ik heb het al snel warm, nu nog meer) en ik ben sneller vermoeid en best emotioneel. Maar hey, een zwangerschap zonder bedrust is écht zoveel fijner.