De dagen en weken vliegen voorbij en ik tik inmiddels bijna de 23 weken aan. Bloggen over mijn zwangerschap heb ik eigenlijk tot op heden nauwelijks gedaan. Nyjah weet me flink bezig te houden waardoor het aan tijd vaak ontbreekt. Toch type ik even een stukje omdat ik veel (lees: echt veel) vragen kreeg over hoe het nu gaat. Ik kan hier op antwoorden met: zo lekker ontspannen. Wie had dit ooit gedacht?
Zo lekker ontspannen
Ik heb het geluk dat ik een hele lieve regenboog baby (oké, hij is 14 maanden dus technisch gezien een dreumes) rond heb lopen dus dat ik inmiddels weet dat het ook goed kan gaan. Na Ivy had ik bij de zwangerschap van Nyjah nog maar weinig vertrouwen in mijn lichaam. Nu wist ik al (ongeveer) wat me te wachten stond. In het LUMC hielden ze eerst de boot een beetje af, konden niet direct al met zekerheid zeggen dat ze een cerclage zouden plaatsen, maar al vlot hoorde ik dus dat dit wél ging gebeuren. Ik kon op deze manier ontspannen want ik wist; ik ben in goede handen, het komt goed.
Weinig angsten
Waar ik bij Nyjah (vooral in het begin van de zwangerschap) veel moeite had met de hechting, ben ik nu eigenlijk heel verbonden met het wondertje in mijn buik. Ik vind het fijn om bezig te zijn met de toekomst, want die gaat mooi zijn. Ivy en Nyjah krijgen een prachtig zusje en zij gaat ons huis vullen met nog meer liefde. Nu we een oktober (dus herfst) baby krijgen, begon ik al vlot met kleding van Nyjah uitzoeken. Hij droeg al vlot (in de zomer) tshirts en korte (of geen) broekjes. Maar nu kon praktisch alles weg, op een aantal boxpakjes na. Lekker online shoppen, een cadeaulijstje maken en dromen over alle kekke outfits die onze dochter gaat dragen zijn de orde van de dag, haha.
Bij Nyjah durfde ik niet te genieten van de momenten dat ik me wel goed voelde, de angst overheersde teveel. Nu vergeet ik soms om te genieten want het voelt allemaal ineens zo vanzelfsprekend. Ik ben druk met de zorg voor Nyjah, het huishouden, mijn blog (al schiet dat er ook vaak bij in) en probeer ook (voor zover mogelijk in deze tijd) sociale contacten te onderhouden. Oja – het huishouden doet ook zichzelf nog steeds niet. Door alle drukte moet ik soms echt bewust even zitten en genieten van het meisje in mijn buik.
Meer lezen over mijn zwangerschappen?
- Bewuste keuzes tijdens mijn zwangerschap
- Zwanger zijn met een cerclage
- Van vier naar vijf: ik ben zwanger!
De momenten dat ik wel wat angstig ben
Zijn die er? O – jazeker. Maar ik denk dat elk zwangere mens dit wel kent, of je nu een cerclage hebt ja of nee. Van de week lag ik bijvoorbeeld in bed en ik had een hele vervelende, zeurderige pijn laag in mijn buik. Ik weet: “dit is niets anders dan bandenpijn” – maar onbewust dwalen je gedachten soms dan toch af naar “maar wat als er wel iets fout zit?” – ik ben me van deze momenten gewoon bewust en ik weet ook dat het er bij hoort, ik hang niet direct in de telefoon met de triage van de afdeling verloskunde. Bij Nyjah zou ik dat wel gedaan hebben, nu spreek ik mezelf gewoon even streng toe en dan is het weer klaar.
Dit bericht bekijken op Instagram
En dan wat jullie ALLEMAAL willen weten
Kwaaltjes – ja, dat is kennelijk een hot item. Wat wil ik eten? Waar heb ik last van? Doe je gekke dingen? Ik wist deze zwangerschap al vroeg dat ik in verwachting was van een meisje, er op hopen durfde ik alleen nog niet. Bij Ivy had ik extreem veel zin in vet eten: patat oorlog, (vegan) kipcorns, burgers, bittergarnituur, zakken chips – de hele bende. Bij Nyjah at ik graag tomaten, groenten, salades – dat soort ongein. Nu had ik, binnen no time, al zoveel trek in frituur en vette zooi dat ik het gelijk wist. Maagzuur had ik bij Nyjah totaal niet (kan door het gezonde eten komen, ha) maar bij Ivy dan weer wel, ook nu is dit aanwezig en vooral ’s avonds in bed is het bloedirritant.
Tijdens mijn zwangerschap van zowel Ivy als Nyjah had ik al snel last van bandenpijn en last van mijn bekken en ook nu is dit helaas niet uitgebleven. Hierdoor ben ik wat beperkter, ik wandel kortere stukjes (de supermarkt is echt de max, naar de stad red ik niet meer) en ik moet goed opletten hoe ik buk, til en dat soort ongein. Ook uren in de keuken staan is nu geen optie. Jammer – maar het hoort er een beetje bij.
WIl je op de hoogte blijven van wat ik zoal uitspook? Volg mij dan op Instagram!